GARY MOORE live

Ανέβηκα για τον Gary Moore στην Αθήνα το Σαβ/κο...ναι, ούτε εγώ το πίστεψα πως είπα να μου βγάλουν εισητήριο και συμφώνησα να πάω εν τέλει (γιατί δεν είμαι των συναυλιών, εκτός κι αν είναι στο Ηρώδειο ή στο Μέγαρο, άντε και στην Λυρική). Βρέθηκα λοιπόν, σε ένα τεράστιο γήπεδο, με πολύ καλή οργάνωση και χωρίς ταλαιπωρία στην είσοδο και στην έξοδο, με πάρα πολύ κόσμο, να περιμένω να βγεί ο Gary για να ακούσω τα τρια τραγούδιά του που γνώριζα (you know i love u, still got the blues, empty rooms).

και περίμενα...και περίμενα....
και βγήκε πρώτα ένα συγκρότημα από το Μπραχάμι...όπου παρίστανε αγγλική μπάντα (καλοί ήτανε, αλλά εγώ βαρέθηκα στο πρώτο μισάωρο, όπου τελειώσανε ευτυχώς).
Και επιτέλους ήρθε και ο Ιρλανδός τραγουδοποιός, ακμαιότατος, με ζωντάνια και όρεξη..
Και πάλι βαρέθηκα, διότι έλεγε τραγούδια που εγώ δεν τα ήξερα...και όταν δεν ξέρω κάτι, βαριέμαι..και μόλις εκεί που χάζευα άκουσα την εισαγωγή από το still got the blues έλιωσα σαν βούτυρο και ξαφνικά έγινα ευτυχισμένη...μετά ακολούθησε το you know i love u, όπου έγινε χαμός σε όλο το γήπεδο...ε, σιγά μη έλεγε και το τρίτο μου γνωστό τραγούδι....
τελείωσε και ο κόσμος παρακαλούσε για τα άδεια δωμάτια...και φύγαμε...για να πάμε σε κανένα ρεμπετάδικο, να χορέψουμε λίγο γιατί είχαμε πιαστεί τόσες ώρες στην ίδια θέση...που να βρεις όμως ρεμπετάδικο σάββατο βράδυ?
Έτσι, καταλήξαμε στο pool bar του president, πίνοντας τον ποτό μας, κουβεντιάζοντας και έχοντας στα πόδια μας όλη την Αττική...