Έχουν φύγει...οι παρέες, οι φιλοξενούμενοι, τα παιδιά από το festival..
Έχουν μείνει..ο ανανεωμένος εαυτός μου, η πολύ δουλειά που πρέπει να κάνω, τα μπάνια που συνεχίζονται, η θάλασσα, το ποδήλατο που δεν αποχωρίζομαι και το βιβλίο που δεν τέλειωσα ακόμη..
Ζω την ωραία μου μοναξιά και απολαμβάνω, λίγο πριν αρχίσει πάλι η πολύ δουλειά και τα ανεβοκατεβάσματα Αθήνα- Λευκάδα..
Λίγο πριν μπει ο Σεπτέμβρης..για να ανασκουμπωθώ ξανά..και να αρχίσουν τα όργανα..
8 σχόλια:
Λίγο πολύ όλοι στους ίδιους ρυθμούς των τυμπάνων χορεύουμε...
έλα ντε...και γίνεται μια φασαρία ώρες ώρες ...
Τύμπανα, και γενικός κρουστά αδυναμία μας
Καθότι, πέρα από απατεώνες, εδώ και αιώνες είμαστε και γυφτονταμαρο
Είναι και εποχή για πανηγύρια τώρα
Κοντοσουβλια, κοκορέτσια, παϊδάκια,…
Ε, να Θα αρχίσει τώρα το δικό μου το ταμπούρλο να βαρά
Αει στο καλό μου
Λάτρης των κρουστών και εγώ απατεωνάκο...η καλύτερη μουσικοθεραπεία...
Πάντα έτσι δε γίνεται; Τα ωραία διαδέχονται τα δύσκολα και τα δύσκολα τα ωραία... Καλό ήταν το καλοκαιράκι, αλλά...
Μην τον λες απατεωνάκο, δεν του αρέσουν τα υποκοριστικά!!! Θα προτιμούσε ίσως το απατεώναρος ή το αρχιαπατεώνας!!!
Ανασκουμπώσου!!! Αθήνα - Λευκάδα!
ps: Να σε δούμε κάποτε...
brainwaves που χάθηκες και έλεγα πάει με ξέχασε...
μέσα Σεπτέμβρη θα μαι πάνω και θα σε δω...φιλάκι και να περνάς που και που....
Δεν ξεχνιέσαι sloboda :-)))
Τα καλά τα κρατάμε ;-)
Και μπήκε και ο Σεπτέμβρης. Οι τυμπανοκρουσίες (γενικότερα) είναι πιο ηχηρές. Και τις ακούμε! Μήπως είμαστε μαζοχιστές;
Δημοσίευση σχολίου