Ξέμεινα στο νησί φέτος
συμμαζεύοντας 10 χρόνια ζωής..
κι εκεί που νόμιζα πως ήμουν μόνη
με όσα πέταξα και όσα κράτησα..
ήρθε το φολκλορ να μου ζωντανέψει τις νύχτες και τις μέρες.
Ιταλία, Κόστα Ρίκα, Σερβία...και άλλες πολλές χώρες ...είναι στο νησί για το φολκλορ
μένουν απέναντί μου και ζω παρατηρώντας όλους αυτούς τους ανθρώπους που ήρθαν από διάφορα μέρη του κόσμου για να παρουσιάσουν την παράδοσή τους, να χορέψουν και να γλεντήσουν...είναι σαν μια μεγάλη κατασκήνωση...ξεγνοιασιά, διασκέδαση, μουσική και παρέα...μόνο από την Γεωργία δεν ήρθαν λόγω των καταστάσεων που ζουν...των καταστάσεων που το δικό μου το μυαλό δεν μπορεί να καταλάβει και να χωνέψει...
και συνεχίζουμε να ζούμε στο φολκλορ της δικής μας ζωής...
7 σχόλια:
Αυτά τα γεγονότα είναι πολύ ενδιαφέροντα και προάγουν τον πολιτισμό. Και ας μην είμαστε τόσο εγωιστές για να αναφέρουμε τον πολιτισμό μας ως ανώτερο όλον. Ο κάθε πολιτισμός συνυφαίνεται πάντοτε έναν άλλον. Δεν είσαι η μόνη πάντως που θεωρείς ακατανόητο αυτό που γίνεται στη Γεωργία.
ένα απλό παράδειγμα θα δώσω επειδή συμφωνώ μαζί σου..
όσες φορές έχω βγει στο εξωτερικό με το γκρουπ και με σωματεία που μας έχουν καλέσει για ανάλογα φεστιβαλ μας φιλοξενούσαν στα καλύτερα ξενοδοχεία και όχι μόνο
εδώ έχουν τόσους ανθρώπους μέσα στα σχολεία να κοιμούνται σε ράντζα ο ένας πάνω στον άλλον..για μια βδομάδα..καλημέρα
Καλώς σε βρήκα γλυκιά μου!
Εσύ με βρήκες μάλλον πιο νωρίς γιατί βλέπω με έχεις στα links.Μας έρχεσαι στον χωματόδρομο και δεν το ξέρω;;
γεια σου neni βρήκα τον χωματόδρομο και τον περπατάω συχνά..θα τα λέμε..
Έχω τύχει και γω πριν κάποια χρόνια σε αυτό το φεστιβάλ στην Λευκάδα.
Συνεχίστε το με νύχια και με δόντια.
γεια σου Παύλο...είναι πράγματι ωραία με τόσο κόσμο, χρώματα και μουσικές...με το καλό να ξανάρθεις...
Αίσχος. Ντροπή μας!
Δημοσίευση σχολίου